Reisverslag van de ouders

We kunnen zelf honderduit vertellen over alles wat we zo goed en mooi aan onze school vinden, maar misschien ook wel eens fijn om het van ervaringsdeskundigen te horen (lezen). Daarom vroegen we een aantal ouders naar hoe zij de sfeer op school ervaren en welke impact dat heeft op hun kind. 

Iris Koster. Haar dochter zit nu in groep 1.

Ik ben heel erg beschermend en ik vind veiligheid heel erg belangrijk. Zoals met de overdracht naar de BSO, dan denk ik weleens wat nou als er iemand gewoon het schoolplein oploopt en mijn dochter mee pakt. Gaat iemand dat dan ook echt zien? Gelukkig vind ik dat daar heel erg goed op gelet wordt hier. Ook als er wat is of ik maak me ergens zorgen over, dan stuur ik een mailtje naar Stefan of Ilse (de directie) en dan wordt dat meteen serieus genomen en heel goed opgepakt. Ik vind dat er op deze school echt naar je geluisterd wordt als je ergens mee zit. 

Die betrokkenheid zie je ook bij de rapportbesprekingen. Je krijgt een overzicht van de ontwikkeling van jouw kind, ten opzichte van het gemiddelde, maar ook hele pagina’s met persoonlijke verhalen. Je merkt echt dat er veel tijd aan besteed wordt. Ik dacht echt van wow, de juf kent m’n kind echt goed. 

En de kinderen moeten ook mee naar de oudergesprekken hè. Ik kwam de eerste keer in mijn eentje opdagen en toen werd ik gewoon weer naar huis gestuurd om mijn dochter te halen. Wij moeten als ouders eigenlijk vooral ons mond houden omdat de nadruk ligt op wat het kind wil leren. Wat vind je leuk, wat gaat er goed, wat gaat er minder goed? Een kind mag zelf meedenken over hoe en wat er geleerd wordt. Ze worden echt gestimuleerd het onderste uit de kan te halen op een hele speelse manier. 

Wat ik ook heel leuk vind is dat juffen en meesters 's ochtends buiten staan om iedereen goedemorgen te wensen. En bijna alle kinderen kennen elkaar, ook uit andere klassen.  Als ik met mijn dochter het schoolplein op loop, wordt ze echt van alle kanten begroet. Je kind wordt hier echt gezien en dat geeft me wel een fijn gevoel. 

Ashnie Balli heeft twee zoontjes van (4) en (5) in groep 1 en 2

Ik heb vooral voor de school gekozen vanwege de kleinschaligheid. Deze school voelde meteen heel open minded en  toegankelijk. Ik heb zelf Montessori onderwijs gehad en wilde ook zoiets voor mijn kinderen. Dalton is natuurlijk meer klassikaal, maar ook heel taakgericht. De kindjes leren echt zelfstandig te zijn en hun eigen capaciteiten te ontdekken en dat vind ik heel belangrijk. 

De beoordeling vind ik ook heel goed. Dat heb ik nog nergens anders zo gezien. Ze hebben een systeem waarin ouders de groei van hun kind kunnen volgen in een grafiek, dan zetten ze de kinderen af tegen het gemiddelde van wat een kind op die leeftijd zou moeten hebben bereikt en moeten weten. En elk jaar heb je dan een heel goed overzicht van de ontwikkeling van je kind. 

Ik vind dat de directie heel makkelijk aanspreekbaar is. Je kan zo bij ze binnenlopen en zeggen wat je dwars zit. Ze kennen ook al mijn kinderen bij naam, kinderen zijn hier absoluut geen nummertjes. De sfeer is hier echt heel persoonlijk. Die persoonlijke touch vind ik wel heel belangrijk.  

Ook de leraren zijn heel erg enthousiast. Heel meelevend. Ze zijn er echt voor de kinderen. Dat is wel heel leuk om te zien. Je merkt echt wel dat ze het met passie doen. Mijn jongens gaan echt met veel plezier naar school. Het eerste wat ze doen als ze op school komen is de juf knuffelen. 

Manon van Zetten, heeft een zoon die in groep 7 zit en haar dochter, nu inmiddels 19, heeft ook op De Grote Reis gezeten. 

Ik heb een dochter van 20 die hier is begonnen, dus ik draai al 16 jaar mee als ouder op De Grote Reis. Toen mijn dochter de overstap maakte naar het voortgezet onderwijs merkten we dat het Daltononderwijs goed aansloot bij wat er daar van de kinderen verwacht wordt. Het zelf initiatief tonen, het zelf in de gaten houden van je verantwoordelijkheden, om hulp vragen als je iets lastig vindt zijn onderdelen die bijdragen aan de houding die je daar moet leren. Dat verschil merk je, bijvoorbeeld, heel erg bij de ‘vrije uren’ die leerlingen zelf mogen inplannen. Kinderen die van regulier basisonderwijs komen, vullen zo’n vrij uur vaak in met tekenen of knutselen of gewoon iets wat ze leuk vinden om te doen. Terwijl mijn dochter juist die tijd gebruikt om dingen aan te pakken die ze nog niet goed genoeg onder de knie heeft. Die verantwoordelijkheid voor haar eigen ontwikkeling heeft ze al vanaf de onderbouw meegekregen, dus voor haar is het nu vanzelfsprekend. 

Wat ik fijn vind aan het huidige docenten- en directieteam is dat het klopt. Zo vind ik de bereikbaarheid van de directie heel fijn. Stefan en Ilse zijn altijd zichtbaar als school begint en hebben vaak meteen om vragen te beantwoorden. Mocht een vraag wat langer duren, plannen ze op korte termijn iets in. Ik doel ook op de betrokkenheid van de juffen en meesters en het snelle signaleren en overgaan tot acties bij het uitvallen of vooruitlopen van leerprestaties bij de kinderen. Het voelt nu echt als een driehoek waarbij docenten en ouders met de kinderen aan de ontwikkeling van de kinderen werken. Stefan zegt het zelf: “we doen het samen”. Zo voelt het voor mij zeker!

Nieuwsgierig geworden naar onze school?
Kom kennis maken!

Of heb je een kind op de Grote Reis en wil je ook wat vertellen over de school, stuur dan een mailtje naar info@degrotereis.nl.